Dzień 5: Czerwoną ładą w poprzek Kuby :)

W Playa Larga nawet kury kochają Fidela... ;)

Ledwo zdążyliśmy się odrobinę zaaklimatyzować w Hawanie a już przyszedł czas na jej opuszczenie... :) Kolejny przystanek naszej kubańskiej podróży znajdował się w Playa Larga, po przeciwnej stronie wyspy, w pobliżu Parku Cienaga de Zapata i niedaleko słynnej Zatoki Swiń. Początkowo planowaliśmy dojechać tam autobusem turystycznym Viasul, jednak po kilku rozmowach z naszą hawańską gospodynią zaczęliśmy mieć wątpliwości.
Po pierwsze, dworzec autobusowy w Hawanie znajduje się na obrzeżach miasta i żeby się tam dostać musielibyśmy wziąść taksówkę. Po drugie, w Playa Larga Viasul zatrzymuje się po prostu przy autostradzie - i znowu wizja taksówki, żeby dojechać z bagażami do naszej 'casa'. Do tego wszystkiego w zatłoczonej turystami Hawanie bilety trzeba kupować co najmniej dzień wcześniej...Wszystko to wyglądało dość skomplikowanie i kosztownie. Jak tylko Cary wspomniała o tym, że może nam zoragnizować nam 'el coche bueno' czyli po prostu dobry samochód, który zawiezie nas od drzwi do drzwi, prawie natychmiast zdecydowaliśmy się na tą opcję :)
Dzień przed podróżą do Playa Larga 'el coche bueno' podjechał pod nasze drzwi na inspekcję. I naszym zdziwionym oczom ukazała sie...bardzo wysłużona i bardzo czerwona Łada z lat siedemdziesiątych :)
Ciekawe jak wyglądałoby auto gdyby nie było 'bueno'? :D
Zajrzałam do środka i nie zdziwiłam się wcale brakiem klimy, natomiast ucieszyłam się, ze zrezygnowaliśmy z wzięcia ze sobą z domu fotelików samochodowych dla Zuzi i Rysia. Bo idea fotelika pada całkowicie w obliczu braku pasów :) A pasy bezpieczeństwa kłócą sie z kubańskim wyobrażeniem jazdy samochodem pod hasłem 'im więcej ludzi w środku tym lepiej'!
Byłam pełna obaw, ale innej opcji transportu już nie było. Koniec końców, załadowaliśmy stareńkie, przerdzewiałe auto do granic wytrzymałości i, żegnani czule przez naszych hawańskich gospodarzy i współlokatorów, ruszyliśmy w drogę! Ja - obok kierowcy, z rozwianym włosem i zamrożoną połową twarzy (mieliśmy przez całą drogę włączoną 'klimę' w postaci maksymalnie otwartego okna pasażera :)), reszta - upakowana na tylnym siedzeniu, w oparach spalin ładowych... Na szczęście trasa nie była bardzo długa, nasz kierowca był przemiły a dzieci - wyjątkowo wyrozumiałe i dzielne :) Jak tylko wyjechaliśmy z Hawany, na drodze zrobiło się prawie zupełnie pusto. Mknęliśmy trzypasmową autostradą, przez wielkie połacie pól z trzciną cukrową, wśród sadów mangowych i pomarańczowych, w towarzystwie nielicznych samochodów oraz...osiołków, rowerzystów, wozów ciągniętych przez woły i koni! Wszyscy użytkownicy autostrady poruszali sie w pełnej zgodzie i harmonii, uważając jednocześnie na co rusz wybiegających na drogę pieszych, łapiących stopa :)
Az trudno w to uwierzyc, ale cała podróż przebiegła bezproblemowo. Gdyby nie fakt, że po drodze złapaliśmy panę, to przejechalibyśmy Kubę wszerz bez przystanków! :)
Po trzech godzinach podróży dojechaliśmy do Playa Larga czując się jak uwędzone sardynki :) Zimny sok owocowy zaoferowany nam przez naszą gospodynię na przywitanie smakował jak ambrozja! A Zuzia i Rysiu natychmiast zrobili użytek z hamaka i jaccuzzi, które to przybytki luksusu znajdowały się na naszym tarasie...
A z tarasu rozciągał sie widok na niskie kolorowe domki, którymi obsypana była Playa Larga, drzewa ciężkie od dojrzałych olbrzymich mango i odległy lazur morza na horyzoncie. Koguty piały, kury z kurczakami biegały po miejscowych monumentach gloszących rewolucyjne hasła a ja poczułam się jakbym była tysiące kilometrów od tętniącej życiem, głośnej, zatłoczonej Hawany...

Jesteśmy na kompletnym odludziu!

Zasłużony relaks...